- Dedykuję ten wiersz wszystkim, którzy są już związani i tym którzy szukają drugiego końca.. ;) -
Bądźmy jak te dwa końce sznurka,
Choćby od jakiegoś mundurka.
Zaplećmy razem supełek,
Taki maluteńki guzełek.
Żeby się nigdy nie rozwiązał,
Bo to on by nas ze sobą związał.
Na koniec zaplećmy jeszcze małą kokardę,
Odepchnijmy wszelką z zewnątrz pogardę.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz